Διαβάζει κάποιος τον τίτλο και πιθανόν θα θεωρεί ότι τρελάθηκα ή ότι ζω στο δικό μου ροζ συννεφάκι. Πως δεν κατάλαβα ή δεν ένιωσα τις επιπτώσεις της πανδημίας σε προσωπικό επίπεδο. Συνέβη όμως το αντίθετο. Επειδή ένιωσα και εγώ τις επιπτώσεις, επιλέγω να δω τα θετικά που προέκυψαν. Δε με ενδιαφέρει η καταστροφολογία, η συνωμοσιολογία, η μιζέρια και η τάση να βλέπουμε μόνο τα χειρότερα. Συνέβησαν τόσο μοναδικά και υπέροχα πράγματα το 2020, που αξίζει να σταθούμε σε μερικά από αυτά.

Η πανδημία μας έφερε πιο κοντά.

Αναμφίβολα με κάποιους ανθρώπους ήρθαμε πιο κοντά. Μπορεί όταν ξεκίνησε η κατάσταση να μην ήταν οι ιδανικοί άνθρωποι που θα θέλαμε; Μπορεί να μείναμε μακριά από τους πολύ κοντινούς μας; Πολλά τα μπορεί. Όμως οι περισσότεροι δεθήκαμε με ανθρώπους, με έναν μοναδικό τρόπο. Αυτόν που εμπεριέχει το στοιχείο της επιβίωσης. Όποιος ή όποιοι ήταν αυτοί που βρεθήκατε κλεισμένοι μαζί τους, είχατε ένα κοινό στόχο. Να προσέξετε, να προφυλάξετε ο ένας τον άλλον από τον εχθρό που ακούει στο όνομα κορονοιός. Να επιβιώσετε χωρίς να αρρωστήσετε. Για ημέρες, εβδομάδες, μερικοί ακόμα και για μήνες.

Επίσης μας έφερε πιο κοντά γιατί έπρεπε να εφεύρουμε νέους τρόπους επικοινωνίας. Το τηλέφωνο και τα μηνύματα, απέκτησαν άλλη γλύκα. Οι βιντεοκλήσεις αυξήθηκαν κατά κόρον. Η αλληλογραφία για τους πιο ρομαντικούς ξαναβρήκε τη χαμένη αίγλη της. Πριν, είμασταν τόσο απασχολημένοι για να μιλήσουμε με ανθρώπους που αγαπάμε αλλά βρίσκονται μακριά. Τώρα είχαμε όλο το χρόνο για να επικοινωνήσουμε και να ξαναβρεθούμε. Ακόμα και οι ηλικιωμένοι, εκπαιδευτήκαν στη νέα τεχνολογία και έμαθαν το Video Call. Σίγουρα δεν αντικαθιστά πλήρως την επικοινωνία που έχουμε πρόσωπο με πρόσωπο. Αποδείξαμε όμως ότι μπορούμε να είμαστε μαζί και με άλλους τρόπους.

Η πανδημία ξεκαθάρισε φιλίες, σχέσεις και συνεργασίες.

Θα μου πεις, την πανδημία περιμέναμε; Φυσικά και όχι, όμως μερικά γεγονότα γίνονται πάντα η αφετηρία, η αφορμή για ένα ξεκαθάρισμά. Σαν αυτό που συνήθως κάνουμε την πρωτοχρονιά ή κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Τώρα όμως ξεκαθαρίσαμε τις σχέσεις με άλλα κριτήρια. Ούτε κοινωνικά, ούτε πολιτικά ή οικονομικά. Αλλά με το ποιος, άσχετα με το τι πιστεύει, δεν έβαλε εμάς ή την οικογένεια μας σε ρίσκο. Φρόντισε να πλύνει τα χεράκια του πριν μας αγγίξει. Σεβάστηκε τη δική μας επιθυμία, ακόμα και αν ήταν/είναι αντίθετη απο τη δική του. Είχαμε μια αναγέννηση του σεβασμού, υποχρεωτική και με το νόμο. Δε πάει να πιστεύω εγώ πως θα κατέβουν οι εξωγήινοι να μας σώσουν; Πρέπει μέχρι τότε να βάλω μάσκα, να προσέχω που φτερνίζομαι και να θυμάμαι ότι το σαπούνι στο νιπτήρα δεν είναι διακοσμητικό.

Παράλληλα είχαμε μια επιβεβαίωση πραγματικού ενδιαφέροντος. Που φάνηκε από την θέληση και την προσπάθεια επικοινωνίας. Ξέρεις τι είναι να προσπαθεί να σε δει κάποιος έστω και για 5 λεπτά από απόσταση; Όταν κάποιοι άλλοι είχες την ευκαιρία να πιείς μέχρι και καφέ μαζί τους, αλλά δεν το επιδίωξαν; Στην αρχή της πανδημίας έλεγα πως δεν θα παρεξηγήσω κανέναν. Γιατί ήταν κάτι άγνωστο, πρωτόγνωρό και τρομακτικό για κάποιους. Με τους μήνες που πέρασαν όμως κατάλαβα ότι βολευτήκαν κιόλας. Δεν έσκαγαν και όλοι να βρεθούν με όλους. Ούτε να επικοινωνήσουν, ούτε να βρουν χρόνο για βιντεοκλήση.

Παράλληλα είδαμε μια αύξηση των κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Αύξηση στις απόπειρες αυτοχειρίας, πιο έντονες κραυγές απελπισίας και αναζήτηση βοήθειας. Αυτό θα κρατήσω εγώ, ότι επιτέλους χιλιάδες συνάνθρωποι μας βρήκαν το θάρρος να ζητήσουν βοήθεια. Να βγουν από αρρωστημένες σχέσεις, να κλείσουν διαλυμένες οικογένειες. Έμαθαν όλοι πως ο γείτονας ήταν ένα κάθαρμα και ας έκαναν τα στραβά μάτια τόσα χρόνια. Αυτές οι τοξικές σχέσεις δεν άνθησαν απλά ένα σαββατοκύριακο. Προϋπήρχαν, απλά ο καθένας κοιτούσε το σπιτάκι του. Μια πανδημία μας ώθησε να καταλάβουμε ότι δε γίνεται πλέον να κοιτάμε μόνο το σπίτι μας και να καίγεται της διπλανής!

Η πανδημία που καθάρισε τον πλανήτη, του επέτρεψε να πάρει μια πραγματική ανάσα!

Δε ξέρω για εσάς, για εμένα αυτό θα μπορούσε να είναι το πιο σημαντικό γεγονός του 2020! Από που να το ξεκινήσω; Από το πόσο καθάρισε ο αέρας που αναπνέουμε; Από το πόσο μειώθηκε παγκοσμίως η ρύπανση του πλανήτη; Ότι είδαμε επιτέλους τη χλωρίδα και την πανίδα να αυξάνεται ή να επιστρέφει; Από λουλούδια μέχρι δελφίνια και από αδέσποτα που έγιναν κατοικίδια; Γυρίσαμε πιο κοντά στη φύση. Ο πλανήτης δεν πήρε μια ή δυο ανάσες απλώς. Η υποχρεωτική στάση των πάντων, κατάφερε να μας αποδείξει πως μπορούμε να αλλάξουμε και να σώσουμε τη γη μας!

Η Κίνα που θεωρείται ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη, εκτός από την απαγόρευση της πλαστικής σακούλας, σκέφτεται να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα μείωσης του πλαστικού μέχρι το 2025. Η Τασμάνια για το 2020 κατάφερε το στόχο της, να χρησιμοποίει το 100% της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και μόνο! Την ίδια στιγμή που sτο ακρωτήρι Grim Peninsula της Τασμάνιας, βρίσκεται το σημείο με τον πιο καθαρό αέρα σε ολόκληρο τον πλανήτη! Είδη που ήταν υπό εξαφάνιση, γλίτωσαν στο πάρα πέντε, όπως ο Orange-bellied παπαγάλος.

Ήταν μια χρονιά που ανάγκασε όλες τις χώρες να αναζητήσουν μια άλλη τροχιά πολιτικής για το μέλλον.

Ναι, θα βρίσκουμε μάσκες και γάντια μιας χρήσης για τα επόμενα χρόνια παντού, δεν αμφιβάλλω. Η ποσότητα όμως των σκουπιδιών έχει μειωθεί, είδαμε στην πράξη ότι μπορεί να γίνει. Δεν είναι μόνο υποθετικά σενάρια πασπαλισμένα με περιβαλλοντικό ρομαντισμό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει νέα όρια για τη μείωση των καυσαερίων κατά 55%. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου μειώθηκε κατά 7%. Ένα ρεκόρ που οφείλεται στην κάμψη της παγκόσμιας οικονομίας και κανείς δε το αναφέρει. Αλλά μακροπρόθεσμα ας σκεφτούμε ότι για να απολαύσουμε την ευημερία στον πλανήτη, θα πρέπει να είμαστε ζωντανοί και υγιείς. Όχι με χρήματα και άρρωστοι.

Η παγκόσμια αγορά αντιλήφθηκε το πραγματικό κόστος αν επιμείνει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Και είδε τα πλεονεκτήματα της αλλαγής όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι ειδικοί στο χώρο του αυτοκίνητου αναφέρουν πως: το 2035, όταν θα κοιτάμε πίσω στο 2020, θα λέμε πως ήταν η χρονιά που ξεκίνησαν να μετατρέπονται όλα. Τα αυτοκίνητα στο μέλλον θα είναι ηλεκτρικά και οι αλλαγές ήδη πραγματοποιούνται.

Ζήσαμε τη χρονιά της μεγάλης αλλαγής.

Από την αρχή της πανδημίας, συγκρίνω ως χρονιά το 2020 με το 2001. Η καταστροφή και το τρομοκρατικό χτύπημα των Δίδυμων Πύργων, πυροδότησε παγκόσμιες αλλαγές. Άλλαξε ο τρόπος που ταξιδεύαμε, οι έλεγχοι, τα μηχανήματα, τα συστήματα παρακολούθησης, τα διαβατήρια, τα πάντα. Έγινε μέσα σε λίγα χρόνια, μας το πέρασαν με ηρεμία και αλλάξαν τα πάντα που θεωρούσαμε δεδομένα. Το ίδιο συμβαίνει και φέτος. Τίποτα δε θα είναι ίδιο, οι μεγάλες αλλαγές θα συμβούν το 2021, τα συνταρακτικά γεγονότα ακόμα τώρα ξεκινούν. Επειδή όμως θα γίνει με μαεστρία, και πάλι δε θα τις καταλάβουμε.

Οι αλλαγές θα συμβαίνουν πάντα. Κάποιες χρονιές θα είναι πιο σημαντικές και σημαδιακές από άλλες. Το 2020 κουβάλησε στους ώμους του βαρύγδουπα γεγονότα που θα μείνουν στην παγκόσμια ιστορία. Την εκδήλωση της πανδημίας, εκατομμύρια νεκρούς, τις κοινωνικές ανισότητες, το ρατσισμό, τις άδικες δολοφονίες. Την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αλλαγές στην εξουσία, το φόβο, την τρομοκρατία, τις άπειρες συνωμοσίες, θεωρίας ή πράξης. Είδαμε το μεγαλείο της λογικής και του παραλόγου. Το τι θα πιστέψει ο καθένας το αφήνω στην προσωπική σας κρίση.

Πιστεύω ότι το 2020 ήταν η καλύτερη χρονιά γιατί μας έλειπε! Μας δίδαξε και μας ταρακούνησε!

Πέρσι στο κλείσιμο της χρονιάς είχα ευχηθεί να επικρατήσει η κοινή λογική, common sense. Στην επιστημονική κοινότητα βλέπαμε πως ότι συνέβαινε σε εκείνη την Ασιατική γειτονιά του πλανήτη, δε θα έμενε εκεί. Ήλπιζα να κυριαρχήσει η λογική, δεν συνέβη για όλους. Ευτυχώς όμως η πλειοψηφία, διατηρήσαμε τη λογική μας. Για την χρονιά που έρχεται, θα σας ευχηθώ κάτι πιο δύσκολο και σημαντικό. Διατηρήστε τη σωματική και ψυχική υγεία σας. Οι αλλαγές που θα συμβούν θα είναι πολυδιάστατες και πολυεπίπεδες. Θα χρειαστούμε όλοι, όλες τις δυνάμεις μας!

Καλή χρονιά αναγνώστες μας, καλή αρχή στη νέα περιπέτεια που ονομάζεται 2021! Στηρίξτε ο ένας τον άλλον, ειδικά όταν πρόκειται για τη ψυχική και πνευματική υγεία!

Έρευνα – σύνταξη: Βογιατζής Ηλίας
Πηγή: newsitamea.gr/

• Ετικέτες ανθρωπότητα, πανδημία