Ποια είναι τα νέα δεδομένα / διαγνωστικές ενδείξεις για τον αυτισμό;
«Του φωνάζω και δε γυρίζει! Δε με βλέπει όταν του μιλώ! Με γράφει! Κολλά πάνω σε καταστάσεις και πράγματα! Μιλά παράξενα! Δε μιλά! Μιλούσε αλλά σταμάτησε να μιλά σε κάποια φάση!…» κι άλλα πολλά τέτοια σχόλια εκφράζουν γονείς σε επαγγελματίες, στους οποίους καταφεύγουν, με κυριότερο παράπονο ότι το παιδί τους «αργεί να μιλήσει».
Την τελευταία δεκαετία παρουσιάζεται μια δραματική αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης του αυτισμού. Τα νέα δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας υπολογίζουν ένα μέσο όρο παγκόσμιας εμφάνισης του αυτισμού σε 62/10 000 , το οποίο δηλώνει ότι ένα παιδί στα 160 μπορεί να κινδυνεύει να εμφανίσει Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος. Αυτός ο υπολογισμός παρουσιάζει ένα μέσο όρο, αλλά η παρουσία του αυτισμού φαίνεται να διαφέρει σημαντικά σε διάφορες έρευνες, οι οποίες δείχνουν δεδομένα συχνότερης εμφάνισης κατά την τελευταία δεκαετία.
Επηρεάζονται τέσσερις φορές περισσότερο τα αγόρια παρά τα κορίτσια. Η πιθανότητα εμφάνισης του αυτισμού δε σχετίζεται με τη φυλετική, εθνική ή κοινωνική κατάσταση, ούτε επηρεάζει τα παιδιά, βάσει του οικογενειακού τρόπου ζωής, του εισοδήματος ή του εκπαιδευτικού επιπέδου.
Ο Αυτισμός ή η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) ορίζεται ως μια αναπτυξιακή διαταραχή που εμφανίζεται στην παιδική ηλικία. Ο αυτισμός επηρεάζει αρνητικά τις κοινωνικές, γνωστικές, γλωσσικές και επικοινωνιακές ικανότητες ενός ατόμου. Τα παιδιά που εμπίπτουν στη ΔΑΦ διαφέρουν τόσο στον βαθμό της διαταραχής τους, όσο και στα συγκεκριμένα συμπεριφορικά τους συμπτώματα.
Το αυτιστικό φάσμα, περιγράφει μια ομάδα καταστάσεων οι οποίες συγκαταλέγονται μέσα στις νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που παρουσιάζουν τα παιδιά με αυτισμό είναι δυσκολίες στην επικοινωνία, τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και στη συμπεριφορά.
Δυσκολίες στην Επικοινωνία
Να μη μιλά ή να έχει ελλειπή/περιορισμένη ομιλία
Παρουσιάζει απώλεια λέξεων, τις οποίες μπορούσε να πει προηγουμένως
Δυσκολεύεται στην έκφραση βασικών αναγκών και επιθυμιών
Παρουσιάζει φτωχή ανάπτυξη λεξιλογίου
Έχει δυσκολίες στο να ακολουθά οδηγίες ή να βρίσκει αντικείμενα τα οποία έχουν ονομαστεί
Επαναλαμβάνει ό,τι του έχει λεχθεί (ηχολαλία)
Δυσκολεύεται στην απάντηση ερωτήσεων
Η ομιλία του ακούεται διαφορετική (π.χ. «ρομποτική» ομιλία ή ομιλία η οποία έχει υψηλό τόνο)
Δυσκολίες στις Κοινωνικές δεξιότητες
Φτωχή βλεμματική επαφή με άτομα ή με αντικείμενα
Φτωχή ικανότητα παιχνιδιού (παιχνίδι προσποίησης ή κοινωνικό παιχνίδι)
Υπερβολική εστίαση σε ένα θέμα ή αντικείμενα που τον ενδιαφέρουν
Δυσκολία στο να κάνει φίλους
Κλάμα, εύκολος θυμός, έντονο γέλιο χωρίς λόγο ή σε ακατάλληλη στιγμή
Δεν αρέσει στο παιδί να το αγγίζεις ή να το κρατάς
Δυσκολίες στη συμπεριφορά/αντίδραση στον κόσμο γύρω τους
Κούνημα μπροστά πίσω, πετάλλισμα των χεριών ή άλλες κινήσεις (στιγμές αυτοαπασχόλησης)
Να μη δίνει προσοχή στα πράγματα που το παιδί βλέπει ή ακούει
Παρουσιάζει προβλήματα διαχειρισμού αλλαγής ρουτίνας
Χρησιμοποιεί αντικειμένα με ασυνήθιστο τρόπο
Παρουσιάζει ασυνήθιστη προσκόλληση σε αντικείμενα
Φαίνεται να μην έχει την αίσθηση του φόβου σε πραγματικούς κινδύνους
Πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα εισηγούνται διάφορους παράγοντες, όπως γενετικούς και περιβαλλοντικούς, οι οποίοι συμβάλλουν στην εμφάνιση της ΔΑΦ επηρεάζοντας έτσι την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ο αυτισμός θεωρείται μια εκ γενετής οργανική διαταραχή, η οποία επηρεάζει τη φυσιολογική ανάπτυξη και μορφολογία του εγκεφάλου, κυρίως κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Μελέτες δείχνουν ότι το παιδί στο ΦΑ παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα του εγκεφάλου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσκολία στη διαχείριση και επεξεργασία των εισερχομένων ερεθισμάτων, που «βομβαρδίζουν καθημερινά το παιδί». Ως εκ τούτου, επηρεάζεται αρνητικά η ενεργοποίηση του βιολογικού υπόβαθρου, που κατ’ επέκταση οδηγεί στην ανάγκη επικοινωνιακής κοινωνικοποίησης εκ μέρους του βρέφους. Αυτό έχει σαν επακόλουθο να επηρεάζονται οι πρώιμες κοινωνικές δεξιότητες, όπως βλεμματική επαφή, εστίαση σε άτομα και δυσκολία στην κοινή προσοχή.
Υπάρχουν δεδομένα από επιδημιολογικές μελέτες τα οποία δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του τριπλού εμβολίου ιλαρά – ερυθρά – παρωτίτιδα (MMR) και του αυτισμού. Παλαιότερα δημοσιεύθηκε μελέτη η οποία είχε συσχετίσει το εμβόλιο MMR με τον αυτισμό, αλλά αυτό έχει αποδειχθεί ότι ήταν λανθασμένο και η μελέτη εκείνη αποσύρθηκε τόσο από τους συγγραφείς όσο και από το περιοδικό που την είχε δημοσιεύσει. Δεν υπάρχει κανένα δεδομένο το οποίο να εισηγείται ότι οποιονδήποτε παιδικό εμβόλιο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης της ΔΑΦ. Εν αντιθέση, υπάρχουν δεδομένα τα οποία έχουν μελετηθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τα οποία αποφάνθηκαν ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της χρήσης συντηριτικών όπως το thiomersal, το οποίο περιέχει μεθυλυδράργυρο, σε εμβόλια και των διαταραχών αυτιστικού φάσματος.
Την Άνοιξη του 2013, η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία εξέδωσε το DSM-V με τα νέα διαγνωστικά κριτήρια στην Ψυχική Υγεία. Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (DSM-V) είναι εγχειρίδιο για την κατάταξη των νοητικών διαταραχών γραμμένο σε απλή γλώσσα.
Μέσα στα νέα αυτά δεδομένα, εξέδωσε και τα νέα διαγνωστικά κριτήρια για τον αυτισμό. Τα νέα διαγνωστικά κριτήρια αναφέρονται στη «Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος 299.00» (“Autistic Spectrum Disorder”), αντί του ορισμού «Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές» (“Pervasive Developmental Disorders”) που χρησιμοποιούσε το DSM-IV. Αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη αλλαγή για τους ειδικούς και για τους ερευνητές.
Τα νέα δεδομένα αναφέρουν 7 κριτήρια, χωρισμένα σε 2 ομάδες. Το αναθεωρημένο διαγνωστικό εγχειρίδιο μιλάει με ένα πιο ξεκάθαρο τρόπο για
Τέλος, αποσαφηνίζεται ότι
Σημαντικό είναι να αναφερθεί η νέα διαγνωστική κατηγορία, η οποία αναφέρεται στο DSΜ-V. Αυτή είναι η Κοινωνικό (πραγματολογική) Επικοινωνιακή Διαταραχή (Social (Pragmatic) Communication Disorder), η οποία αναφέρεται σε άτομα τα οποία παρουσιάζουν διαταραχές στην κοινωνική χρήση της γλώσσας, αλλά δεν παρουσιάζουν τις «Περιορισμένες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ενδιαφέροντα ή δραστηριότητες» οι οποίες παρατηρούνται στα άτομα στη ΔΑΦ.
Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία εισηγείται όπως:
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερα περιστατικά παραπέμπονται για αξιολόγηση λόγω κοινωνικο-επικοινωνιακών δυσκολιών! Στο DSM-5 αναφέρεται ότι τα συμπτώματα θα πρέπει να έχουν εκδηλωθεί σε πρώιμη αναπτυξιακή περίοδο, παρόλο που έχουν αναγνωριστεί αργότερα. Αυτό το κριτήριο ενθαρρύνει την έρευνα, την έγκαιρη διάγνωση στο ΦΑ και πιο σημαντικό την στοχευμένη έγκαιρη παρέμβαση, η οποία μερικές φορές μπορεί να είναι τόσο ενθαρρυντική όσο η πρόληψη ή ο περιορισμός της εμφάνισης των συμπτωμάτων του αυτισμού.
Για να κατανοήσουμε τηις κοινωνικο-επικοινωνιακές δυσκολίες, οι οποίες πιθανόν να παρουσιαστούν κατά την πρώιμη αναπτυξιακή περίοδο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τα στάδια της τυπικής κοινωνικο-επικοινωνιακής ανάπτυξης. Ο πιο κάτω πινακας τα παραθέτει:
στους 2 μήνες: | Προτιμούν να κοιτάζουν τα μάτια |
στους 4 μήνες: | Χαμογελούν όταν ο γονιός τους χαμογελά |
στους 8-10 μήνες: | Ανταποκρίνονται στο όνομά τους |
στους 9 μήνες: | Αλληλεπιδρούν σε χαμόγελα, ήχους και νοήματα (social turn taking) |
9 με 10 μηνών: | Κατανοούν όταν κάποιος δείχνει σε κοντινά αντικείμενα (αντιδρούν στην Κοινή Προσοχή (Συνδετική/ μοιρασμένη/ συνδυασμένη Προσοχή) / RJA – Responding to Joint Attention ) |
13 με 18 μηνών: | Δείχνουν σε αντικείμενο που τους ενδιαφέρει (έχουν πρωτοβουλία Έναρξης Κοινής Προσοχής / IJA-Initiate to Joint Attention )Εναλλάζουν το βλέμα τους ανάμεσα στο πρόσωπο και το αντικείμενο |
18 μηνών: | Ακολουθούν μόνα τους το βλέμμα κάποιου άλλου (π.χ. ο γονιός βλέπει κάτι και το παιδί το κοιτάζει επίσης) |
Ο εντοπισμός της ΔΑΦ είναι δύσκολος πριν την ηλικία των 12 μηνών αλλά η διάγνωση είναι συνήθως εφικτή κατά την ηλικία των 2 – 2,6 χρόνων.
Σε αυτήν την ηλικία είναι δύσκολη η πρόγνωση για αυτισμό με σαφήνεια. Τα βρέφη παρουσιάζονται κάπως παθητικά, παίρνουν πρωτοβουλία και ανταποκρίνονται μη συστηματικά και μουρμουρούν λιγότερο. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν μείωση σε
παρατήρηση/κοίταγμα σε πρόσωπο, αντίδραση σε χαμόγελο με χαμόγελο και βαβίσματα .(παρατηρήσεις μεταξύ 6-12 μηνών από Ozonoff, 2010, J Am Academy of Child & Ad Psy)
Διαφορές στην κοινωνική αλληλεπίδραση
-Έλλειψη μίμησης με παιγνίδια
-Παίζει λιγότερο και χειρίζεται διαφορετικά τα παιχνίδια του (παίζει με το δικό του τρόπο και χειρίζεται τα παιγνίδια με ανορθόδοξο τρόπο)
Σε αυτή την πρώιμη αναπτυξιακή περίοδο (12-18 μηνών) σημαντικό είναι να γίνει παρατήρηση και σε άλλους τομείς όπως οι κινητικές δεξιότητες. Συνήθως τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται στο συντονισμό των κινήσεων. Παρουσιάζεται αργοπορία στο να αρκουδίσουν, να γυρίσουν, να καθίσουν όπως επίσης και μείωση ικανότητας συντονισμού των δεξιοτήτων αυτών. Παρουσιάζουν ασυντόνιστες κινήσεις.
Επίσης αξιοσημείωτες είναι οι στερεοτυπικές συμπεριφορές, όταν υπάρχουν, οι οποίες παρουσιάζονται ως προσήλωση στα χέρια ή πετάλισμα χεριών (hand flapping) . Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το πετάλλισμα των χεριών μπορεί να παρουσιάζεται και σε τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά, όμως εάν συνεχίζεται μετά την ηλικία των 2 χρόνων, τότε εμπίπτει μέσα στις ΔΑΦ. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό της κατάστασης αυτής είναι η παλινδρόμηση, η οποία παρατηρείται σε διάφορους τομείς π.χ. η ομιλία η οποία σε κάποια φάση αρχίζει να μειώνεται.
Τα πρώιμα χαρακτηριστικά αυτισμού τα οποία διαφοροποιούν τις ΔΑΦ από άλλες αναπτυξιακές δυσκολίες είναι
Συνήθης ιεραρχία της πρώτης πεντάδας στόχων για νήπια με ΔΦΑ
1ος Στόχος: Λόγω των διαφορών(δυσκολιών) στην κοινωνική αλληλεπίδραση, θέλουμε τα παιδιά
(εάν το παιδί απολαμβάνει την κοινωνική αλληλεπίδραση, θα είναι ευκολότερο να προχωρήσει στον επόμενο στόχο)
2ος Στόχος: Λόγω των διαφορών στην επικοινωνία, θέλουμε τα παιδιά
3ος Στόχος: Λόγω των διαφορών στην προσοχή χρειάζεται τα παιδιά
4ος Στόχος: Λόγω των διαφορών στην επικοινωνία και στο παιχνίδι θέλουμε
5ος Στόχος: Λόγω διαφορών στην ανταπόκριση θέλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά
Στον αυτισμό, σημαντικό δεν είναι τι κάνει ένα νήπιο αλλά τι ΔΕΝ κάνει που πρέπει να προσέξουμε!
Επίσης όλοι συμφωνούμε ότι η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για παιδιά στο ΦΑ ούτως ώστε να μπορέσουν να φτάσουν στα ανώτερα γι αυτούς επίπεδα λειτουργικότητας.
Με το σκεπτικό ότι τα συμπτώματα του αυτισμού εκδηλώνονται στην πρώιμη αναπτυξιακή περίοδο, θετικό είναι το μήνυμα της έγκαιρης διάγνωσης στο ΦΑ και πιο σημαντική η έγκαιρη στοχευμένη παρέμβαση, η οποία μερικές φορές μπορεί να είναι τόσο ενθαρρυντική όσο η πρόληψη ή ο περιορισμός της εμφάνισης των συμπτωμάτων του αυτισμού.
Πηγή: Δέσπω Μηναΐδου, Λογοπαθολόγος – paidiatros.com
Νέα στοιχεία δείχνουν ότι η διατροφή μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από τη φαρμακευτική αγωγή για το ευερέθιστο έντερο. Σχεδόν…
Εξατομικευμένο mRNA εμβόλιο που βρίσκεται πλέον σε κλινική δοκιμή φάσης 3, κηρύσσεται από τους επιστήμονες «πραγματική ελπίδα» για την οριστική…
Στο πλαίσιο της διασύνδεσης των κοινωνικών φορέων και δομών του Δήμου Βόλου, πραγματοποιήθηκε η διασύνδεση της Κοινωνικού Λειτουργού του Κέντρου…
Ένα πειραματικό μονοκλωνικό αντίσωμα ξεχώρισε για τη θεραπευτική του επίδραση σε ασθενείς με ταχεία εξέλιξη της νόσου Πάρκινσον Στην επιδείνωση…
Δόθηκε το τελικό «πράσινο φως» από την ΕΕ για την Ευρωπαϊκή Κάρτα Αναπηρίας και την Ευρωπαϊκή Κάρτα Στάθμευσης για ΑμεΑ.…
H αφρικανική σκόνη γέμισε το περιβάλλον και τα σωθικά μας. Πώς μπορούμε να καθαρίσουμε τα μάτια, τη μύτη, το λαιμό…