Ασθένεια Ψυχής – Διπολική Διαταραχή: Ακροβατώντας ανάμεσα στην Πραγματικότητα και στη Φαντασία

Ψυχικές ασθένειες ένα πονεμένο ζήτημα. Ένας επαναλαμβανόμενος και ασταμάτητος λαβύρινθος για τους πάσχοντες. Ένα περίπλοκο πάζλ για τους Ιατρούς της Ψυχικής Υγείας προσπαθώντας να ενώσουν τα σωστά κομμάτια. Ένα άλυτο χρόνιο πρόβλημα για τους συγγενείς του ασθενούς, παλεύοντας με ένα αόρατο τέρας προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν, να κατανοήσουν, να προλάβουν, να προνοήσουν τον άγνωστο εχθρό…

Φανή Φορέττα | 30/08/20

Πολύς λόγος και αναφορά γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα από διάσημα άτομα που πάσχουν και παλεύουν με την διπολική διαταραχή. Μια ασθένεια που δεν έχει διαπιστωθεί αν είναι κληρονομική, αλλά έχει διευκρινιστεί από έρευνες επιστημόνων ότι είναι ασθένεια εγκεφάλου καθώς διαπιστώνετε η ανωμαλία του, έχοντας έλλειμμα φαιάς ουσίας.

Διπολική Διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) ακροβατώντας ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Ουσιαστικά είναι πνευματική διαταραχή. Μια ψυχική ασθένεια με διαταραχή διάθεσης έχοντας μεγαλοπρεπείς πεποιθήσεις, αισθήσεις, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις με επιρρέπεια στις καταχρήσεις… Η δυσκολία αντίληψης, κατανόησης και διαχείρισης καμουφλαρισμένων ενεργειών με αρκετή δόση παρόρμησης, αλαζονείας, εργασιομανίας, εξωστρέφειας, κοινωνικότητας και χειριστικότητας. Άτομο απίστευτα, εύστροφο, ευφυές, πολυπράγμον και ταλαντούχο έχοντας έφεση στην τέχνη. Αλλά με πολύ περίπλοκη προσωπικότητα, με αποπροσανατολιστική επαναλαμβανόμενη μετάπτωση, υπερβολική κινητική δραστηριότητα και δυσλειτουργική παρορμητικότητα.

Η κατανόηση της συμπτωματολογίας δεν είναι άμεσα και εύκολα αναγνωρίσιμη, γίνεται αντιληπτή πλήρως μετά από έντονο επεισόδιο μανίας ή καταδίωξης. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό αν δεν είναι σε έξαρση. Μπορεί να ξεγελάσει και να αποπροσανατολίσει ακόμα και τον χρόνια θεράποντα γιατρό. Καθώς λόγω υψηλής διανοητικής ικανότητας το άτομο σαμποτάρει και παραπλανεί εσκεμμένα με απίστευτα ψεύδη αλλά αληθοφανή στοιχεία και συμπεριφορές στους τρίτους, οπότε δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή η διαταραχή. Το διπολικό μυαλό μετατρέπει τις σκέψεις σε αναμνήσεις με φαντασίες και μισές αλήθειες τις οποίες πολλές φορές έχει ακούσει από εξιστορήσεις τρίτων και τις οικειοποιείται.

Έτσι δημιουργεί στην μνήμη μια απατηλή αίσθηση για τον ίδιο του τον εαυτό που είναι αναξιόπιστη. Δυσκολεύεται να παρακολουθήσει και να κατανοήσει το ποιος είναι και τι κάνει. Δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα αλλά κυρίως έχει διχασμένες αντιλήψεις και αφηγήσεις. Δυσκολεύεται να κοντρολάρει και να βάλει σε λογική και χρονική σειρά συμβάντα και αδυνατεί να τα ξεχωρίσει.

Συνήθως επειδή υπήρξε αναγνωρίσιμο κάποια χρονική περίοδο της ζωής του και διέπρεπε η αλαζονεία γίνεται πεποίθηση και εγκλωβίζεται μέσα σε χρονικό διάστημα που το μυαλό διαρκώς εφευρίσκει σενάρια, ιστορίες και χαρακτήρες εμπλέκοντας το πραγματικό με το φανταστικό…

Σε πολλές περιπτώσεις η μεταφορά του «είμαι θεός», γίνεται «μιλάω με τον θεό» και έπειτα η ψευδαίσθηση «είμαι ο θεός» βιώνεται κυριολεκτικά σαν υπαρκτό γεγονός… Η συσχέτιση του κακού με τον κακοπροαίρετο και τον κακοποιό γίνεται ενιαία…

Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Αλλά με την σωστή φαρμακευτική αγωγή μπορεί μόνο να κοντρολάρει και να σταθεροποιήσει τον νου. Με αποφασιστικότητα και την επιθυμία να γίνει πραγματικά καλά, τηρώντας αυστηρά τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού και εφ’ όσον είναι ακριβής στις δοσολογίες για να μπορεί να λειτουργεί φυσιολογικά. Με σύνεση και συνεχόμενη ψυχοθεραπεία, ώστε το άτομο να βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση για να αντιλαμβάνεται ενδεχόμενη πιθανή υποτροπή, ώστε να προλαβαίνει να αυτοπεριοριστεί. Η χρήση ουσιών είναι καταστροφική, ο ασθενής ξεφεύγει…

Πηγή: tomorrownews.gr