«Μεγαλώνεις τόσο γρήγορα που φοβάμαι»

Mια γλυκόπικρη αλήθεια που μόνο μια μητέρα μπορεί να κατανοήσει, είναι πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Το συνειδητοποιεί κάθε φορά που κοιτάζει τα παιδιά της. Πότε ήταν μωρά στην αγκαλιά της και πότε άρχισαν να τρέχουν και να κάνουν φίλους.

Ο χρόνος μας τρομοκρατεί, γιατί έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη να χαρούμε τα παιδικά χρόνια των μικρών μας που, αρκετές φορές, ευχόμαστε να μπορούσαμε να τον παγώσουμε. Αυτή η μαμά, βλέποντας την κόρη της να αλλάζει καθημερινά κατέληξε σ’ ένα υπέροχο συμπέρασμα που καλό είναι να το ακολουθήσουμε όλες.

«Ψάχνω το μικρό μου κοριτσάκι, αλλά δεν το βρίσκω πουθενά. Ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω να το καταλάβω. Την μια στιγμή ήσουν στην αγκαλιά μου και σε έφερνα για πρώτη φορά στο σπίτι και αμέσως μετά σε βλέπω να κάνεις τα πρώτα σου βήματα με τα στρουμπουλά ποδαράκια σου. Kλείνω μια ακόμη φορά τα μάτια μου και όταν τα ανοίγω σε παρακολουθώ να τρέχεις ανέμελη.

Τον χρόνο δεν τον ενδιαφέρει που μου λείπει η μωρουδίστικη μυρωδιά σου ή πόσο θα ήθελα να σε θηλάζω ακόμη. Το να σε βλέπω να μεγαλώνεις τόσο γρήγορα με κάνει ευτυχισμένη και ταυτόχρονα λυπημένη. Με φοβίζει.  Θέλω ακόμη να βάζω το μικρό κορμάκι σου μπρούμυτα πάνω στο στήθος μου για να σε κοιμίσω. Δεν γίνεται όμως.

Μεγαλώνεις και σε περιμένουν καινούριες περιπέτειες.

Μεγαλώνεις και καθημερινά θα μαθαίνεις από κάτι καινούριο.

Μεγαλώνεις και ακόμη και το πιο μικρό σου κατόρθωμα, στα μάτια μου θα μοιάζει απίστευτο.

Θα συνεχίσεις να ψηλώνεις. Θα ομορφύνεις και θα λάμψεις ακόμη περισσότερο.

Είναι μια μοναδική εποχή γιατί σε μαθαίνω. Σε »γνωρίζω» και βλέπω σιγά σιγά να ξεδιπλώνεται μπροστά μου μια υπέροχη και δυναμική προσωπικότητα.

Μακάρι να ήξερες πόσο  ευτυχισμένη με κάνεις! Είμαι περήφανη για σένα! Θαυμάζω την ομορφιά, την εξυπνάδα και την καλοσύνη που έχεις μέσα του. Είσαι το φωτεινό μου αστέρι. Και παρόλο που πάντα θα σε προστατεύω και θα σε υποστηρίζω, καταλαβαίνω ότι δεν είσαι μικρό μωρό πια. Μεταμορφώνεσαι καθημερινά και κάποια στιγμή δεν θα με χρειάζεσαι.

Ελπίζω μέχρι τότε να σε βοηθήσω να γίνεις η γυναίκα που θέλεις. Και θα είμαι εκεί, στις σκιές να πεταχτώ ξαφνικά όταν μου ζητήσεις  βοήθεια.

Δεν μπορώ να σταματήσω τον χρόνο, αλλά μπορώ να κρατήσω τις στιγμές σου σαν φυλαχτό στην καρδιά μου. Θα τις απολαύσω και κάθε λίγο θα τις ανασύρω από τα βάθη του μυαλού μου για να τις ξαναζήσω.

Σ’ αγαπώ μικρή μου.»

ΠΗΓΗ: mama365.gr

Πηγή: newsitamea.gr