Σχέσεις με ΑμεΑ: οι χαρές και οι δυσκολίες

Κάποια άτομα αποκτούν μία αναπηρία από την στιγμή της γέννησής τους, ενώ άλλα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Και στις δύο περιπτώσεις, πολλοί μιλούν για το πώς η αναπηρία αποτελεί πρόβλημα όχι μόνο για το ίδιο το άτομο αλλά και για τους κοντινούς του ανθρώπους – συγγενείς και φίλους – εφόσον εκείνοι καλούνται να συμβάλλουν στη φροντίδα ενός ΑμεΑ. Αναλύουν το πώς η αναπηρία αλλάζει τα δεδομένα σε μία σχέση και την επηρεάζει αρνητικά.

Στην πραγματικότητα, οι σχέσεις αυτές έχουν, όπως όλες οι σχέσεις, τις ευχάριστες αλλά και τις άσχημες στιγμές τους. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπως ο αυτισμός, το σύνδρομο Down, ή άλλες ψυχολογικές διαταραχές που αποτελούν οι ίδιες ψυχολογική αναπηρία ή προκαλούνται από υπάρχουσα σωματική αναπηρία, οι σχέσεις του ΑμεΑ με τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους δοκιμάζονται πολύ. Γονείς παιδιών με ψυχολογική αναπηρία περνούν πολύ δύσκολες στιγμές στην σχέση τους με τα παιδιά τους και νιώθουν απόγνωση, επειδή θεωρούν τους εαυτούς τους υπαίτιους, και δεν έχουν πρόσβαση σε κάποια μορφή στήριξης σε αυτή τη δύσκολη καθημερινότητα. Ένα άτομο που ξαφνικά αποκτά μία κινητική αναπηρία αντιμετωπίζει κατάθλιψη και απομονώνει τον εαυτό του από τους συγγενείς και φίλους του.

Παρ’ όλα αυτά, οι σχέσεις με ΑμεΑ έχουν την προοπτική να μας προσφέρουν πολλά. Τα ΑμεΑ είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι με οξείες πνευματικές ικανότητες, που μπορούν να μας βοηθήσουν όλους με την εμπειρία και την ωριμότητά τους. Η ιδιαιτερότητα και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο είναι μεγάλη ευκαιρία για εμάς σε ό,τι αφορά την αυτοκριτική και την αυτοβελτίωση. Ως συνομιλητές τους, οφείλουμε να τους ακούσουμε και όχι να τους αποκλείσουμε.

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πλούσιες· έχουν πολλές διαφορετικές πτυχές, και οι ρίζες τους υπάρχουν σε διαφορετικά κομμάτια της ζωής. Είναι μια ευκαιρία για την ανάπτυξη αμοιβαίου σεβασμού, εμπιστοσύνης, αγάπης και εκτίμησης. Είναι ο φορέας της ανταλλαγής απόψεων, ιδεών, και εμπειριών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των ΑμεΑ και των κοντινών ανθρώπων τους πρέπει να αποτελέσει κοινωνική προτεραιότητα. Οι ευκαιρίες από την υγιή επικοινωνία όλων των μελών μίας κοινωνίας είναι πολύ σημαντικές για να χαθούν.