Η οικογένεια ζητά να βρεθεί ένα σπίτι να ενοικιάσουν – Συγκλονίζουν τα όσα περιγράφει η μητέρα. Βρέθηκαν στο δρόμο εξαιτίας μιας πυρκαγιάς, βρήκαν νέο σπίτι, ωστόσο, τους έδιωξαν λόγω των προβλημάτων υγείας του παιδιού τους.
Ο λόγος για την οικογένεια της νοσηλεύτριας στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου, κας Μαρίας – Αντουανέτας Αναγνωστοπούλου, η οποία βίωσε τον κοινωνικό ρατσισμό στην πιο σκληρή μορφή του.
Βρέθηκαν στο δρόμο, εν μία νυκτί
Όλα ξεκίνησαν τα ξημερώματα της 10ης Φεβρουαρίου, όταν το σπίτι που ενοικίαζε η οικογένεια στο κέντρο του Ρεθύμνου κάηκε ολοσχερώς.
Ο μικρός «ήρωας», ο 4χρονος γιος της οικογένειας, ήταν εκείνος που αντιλήφθηκε την πυρκαγιά, με αποτέλεσμα τόσο η 15χρονη αδερφή του, όσο και οι γονείς του, να ξυπνήσουν και να σωθούν από τις φλόγες.
«Στο σπίτι επικρατούσε μια κόλαση. Ακόμη και οι πυροσβέστες δεν μπορούσαν να μπουν μέσα, προκειμένου να σβήσουν τη φωτιά», σχολίασε η κ. Αναγνωστοπούλου, ευχαριστώντας, ταυτόχρονα, τόσο την Πυροσβεστική, όσο και την Αστυνομία Ρεθύμνου για την άμεση ανταπόκρισή τους.
Ωστόσο, η φωτιά – η οποία, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της Πυροσβεστικής, δεν ξέσπασε από υπαιτιότητα της οικογένειας – είχε προλάβει όχι μόνο να κάψει όλα τα υπάρχοντα (ρούχα, παιχνίδια, έπιπλα, τρόφιμα) της οικογένειας, αλλά και να προκαλέσει δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, τόσο στην κ. Αναγνωστοπούλου, όσο και στο σύζυγό, αλλά και το σκύλο τους, ο οποίος δεν άντεξε και έφυγε από τη ζωή. Μάλιστα η κ. Αναγνωστοπούλου, χρειάστηκε να νοσηλευτεί για τρεις ημέρες στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου.
Οι συνάδελφοί της από το Νοσοκομείο βρέθηκαν δίπλα στην οικογένειά της από την πρώτη στιγμή, δωρίζοντας τους ρούχα. Ενώ, χάρη στο Σύλλογο Ξενοδόχων Ρεθύμνης, η οικογένεια βρήκε προσωρινή στέγη σε ξενοδοχείο της πόλης, όπου και διαμένουν μέχρι και σήμερα.
Ο 4χρονος «ήρωας»
Ο 4χρονος «ήρωας» εκείνης της εφιαλτικής νύχτας είναι ένα παιδί «χαρούμενο», όπως λέει η μητέρα του. Είναι ένα παιδί με λειτουργικό αυτισμό, που πάσχει από επιληψία.
Ο σκύλος που δηλητηριάστηκε από μονοξείδιο του άνθρακα και εξέπνευσε εκείνη τη νύχτα, ήταν ο δικός του σκύλος – φροντιστής, που αντιλαμβανόταν τις επιληπτικές του κρίσεις. «Όταν κάηκε η Μπιάνκα, οι πυροσβέστες έκλαιγαν», σχολίασε η κ. Αναγνωστοπούλου.
Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγο του 4χρονου, το παιδί πρέπει να επανέλθει σε μία σταθερότητα, αφού, όπως τόνισε και η μητέρα του, έχει ξεκινήσει να μην τρώει, εξαιτίας των συνεχών και ξαφνικών αλλαγών για την οικογένεια. «Κάηκε το σπίτι μου, κάηκε η Μπιάνκα μου», λέει ο 4χρονος από εκείνη τη νύχτα…
Ο ρατσισμός
Συγκλονίζουν τα όσα αναφέρει η κ. Αναγνωστοπούλου:
«Είμασταν πολύ χαρούμενοι που βρήκαμε ένα νέο σπίτι. Δώσαμε κανονικά 1,5 ενοίκιο μπροστά και ξεκινήσαμε σιγά – σιγά να μεταφέρουμε τα πρώτα μας πράγματα. Τρόφιμα και ρούχα που μας έστειλαν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, μέσω ενός οικογενειακού μας, επιχειρηματία στο Ηράκλειο».
«Την ημέρα που επρόκειτο να γίνει η μετακόμιση, η ιδιοκτήτρια του σπιτιού μας ζήτησε να μιλήσουμε. Πήγαμε στο σπίτι με το σύζυγό μου και μας είπε τα εξής: “Φοβάμαι πως δεν μπορώ να σας ενοικιάσω το σπίτι, καθώς οι υπόλοιποι ένοικοι θα έχουν πρόβλημα με τη φασαρία που θα κάνει το παιδί σας”».
«Όταν τη ρωτήσαμε ποιο ήταν το ακριβές πρόβλημα, απάντησε πως “το πρόβλημα είναι ότι το παιδί σας δεν είναι υγιές”».
Δεν ζητάμε ειδική μεταχείριση για το παιδί μας, αλλά ίση μεταχείριση…
«Έχω βιώσει ρατσισμό και στο παρελθόν, λόγω του παιδιού μου. Πολλά βράδια κλαίω, αλλά προσπαθώ και βγαίνω δυνατή. Έχω δίπλα μου και τους ανθρώπους από το Σύλλογο Γονέων Ατόμων με Αυτισμό και τους ευχαριστώ πολύ… Ο γιος μου δεν έχει βαριά μορφή αυτισμού, αλλά ακόμη και αν είχε, η κοινωνία δεν μπορεί να τον στιγματίζει με αυτό τον τρόπο».
«Τόσο εμείς, η οικογένειά του, όσο και ο ίδιος, προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να βγάλουμε έναν σωστό άνθρωπο στην κοινωνία, που να μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς, ακόμη και όταν εμείς “φύγουμε” από τη ζωή».
«Δεν ζητάμε ειδική μεταχείριση για το παιδί μας, αλλά ίση μεταχείριση…».
Τι ζητά η οικογένεια
«Είναι πολύ σημαντικό για την υγεία του μικρού να έχει ένα σταθερό περιβάλλον», αναφέρει η κ. Αναγνωστοπούλου.
Αυτό που ζητάει η ίδια είναι να βρεθεί ένα σπίτι με 2 υπνοδωμάτια στο Ρέθυμνο, σε περιοχή σχετικά κοντά στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου και εργάζεται, καθώς η ίδια δεν οδηγεί αυτοκίνητο.
«Δε ζητάω να μου χαριστεί κάτι, είμαστε αξιοπρεπείς άνθρωποι και, προφανώς, θα πληρώνουμε κανονικά τα ενοίκια», αναφέρει η κ. Αναγνωστοπούλου.
πηγή: neakriti.gr (Φωτογραφία Unsplash)
Αφήστε μια απάντηση