Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι ψυχίατρος-σεξολόγος και ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από το 2019. Εκτός των άλλων, είναι πλήρες μέλος στην Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου και αντιπρόεδρος του Disability Ιntegroup. Ένα πρότυπο δύναμης, θέλησης, ευφυΐας και ταπεινότητας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει καθημερινά τους αγώνες του, πάντα με χαμόγελο και θετικότητα, για να κάνει την κοινωνία καλύτερη. Επίκεντρο των δράσεών του είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ονειρεύεται μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι με αναπηρία θα λαμβάνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις που τους αφορούν και δεν θα διεκδικούν τα αυτονόητα. Νιώθει την Κύπρο και τους Κύπριους οικογένειά του. 

-Σε παλαιότερο άρθρο σας αναφέρατε τη φράση «Θέλω να ζήσω με τις επιλογές μου», μέσα στην οποία περικλείεται ολόκληρη η φιλοσοφία της ανεξάρτητης διαβίωσης για τα άτομα με αναπηρίες. Πώς η Ευρωπαϊκή Στρατηγική 2021-2030 θα συμβάλει στην ενίσχυση της συμμετοχής των ανθρώπων με αναπηρία στην κοινωνία; 

-Θεωρώ ότι η Στρατηγική βάζει το πλαίσιο και τις κατευθυντήριες γραμμές για να κινηθούν τα κράτη μέλη. Ως μια βάση για να εξασφαλίσουμε ότι οι συμπολίτες μας έχουν ίσα δικαιώματα και συμμετέχουν στην κοινωνία. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι πώς θα εξαλείψουμε τις διακρίσεις μεταξύ των πολιτών. Πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για ανθρώπους και κατηγορίες. Δεν είναι οι ανάπηροι, δεν είναι άνθρωποι που είναι στη LGTBI κοινότητα, είμαστε όλοι άνθρωποι. Στη Στρατηγική τα δυο βασικά σημεία είναι η ανεξάρτητη διαβίωση και η αποϊδρυματοποίηση. Για να πετύχουμε την αποϊδρυματοποίηση πρέπει να βρούμε πρώτα τους τρόπους που θα εξασφαλίζουν ανεξάρτητη διαβίωση για τους αναπήρους. Η Στρατηγική βασίστηκε στη Διεθνή Σύμβαση των ανθρώπων με αναπηρία και αυτό που αναφέρεται και δεν πρέπει να ξεχνάμε, αφού ήταν και η υπόσχεση της Επίτροπου για την Ισότητα Hellena Dalli , είναι τα χρονοδιαγράμματα που θέτει. Τα χρονοδιαγράμματα είναι η κορωνίδα της Στρατηγικής για να επιτευχθούν συγκεκριμένα πράγματα, μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.

-Συνήθως τα Άτομα με Αναπηρίες, είτε εκ γενετής, είτε κατέστησαν στην πορεία της ζωής τους ΑμεΑ, ταλαιπωρούνται με δαιδαλώδεις διαδικασίες, επανειλημμένα ιατροσυμβούλια κ.λπ. Τι αναμένεται ν’ αλλάξει μέσα από την Ευρωπαϊκή Στρατηγική όσον αφορά συγκεκριμένα αυτό το θέμα; Γιατί κάποια κράτη μέλη δεν συμμορφώνονται;

-Η Στρατηγική προσπαθεί εν μέρει να εστιάσει σε ένα κοινωνικό μοντέλο παρά σε ένα ιατρικό μοντέλο. Το σημαντικό είναι να μπει στο επίκεντρο το θέμα της εργασίας και η ελεύθερη αγορά και είναι κάτι που εστίασα και εγώ προσωπικά. Θεωρώ ότι για να μπορέσουμε να κάνουμε οποιαδήποτε αλλαγή, πρέπει οι ανάπηροι να έχουν λόγο στις αποφάσεις που τους αφορούν, στη διαδικασία λήψης αποφάσεων δηλαδή. Να έχουν λόγο και να είναι ουσιαστικό το σύνθημα «Έχουμε τη φωνή και θέλουμε να ακούγεται». Δυστυχώς, μετά λύπης το λέω, το κατά πόσο θα υιοθετήσει κάθε κράτος μέλος τη Στρατηγική επαφίεται σε αυτό. Ανάλογα με τα πιστεύω, την ιστορία και το πόσο έχουν ήδη ενσωματώσει τους αναπήρους στην κοινωνία. 

-Η ευρωπαϊκή κάρτα αναπηρίας βρίσκεται σε πιλοτικό στάδιο σε 8 χώρες της Ένωσης. Πώς η εφαρμογή αυτής της κάρτας θα διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία στην ευρωπαϊκή επικράτεια;

-Είναι ένα αντιφατικό ζήτημα. Από τη μία πρέπει να αναγνωρίζεται ότι όταν έχεις κάποια βλάβη έχεις κάποιες προτεραιότητες. Όταν είσαι έγκυος, για παράδειγμα, δεν μπορείς να στέκεσαι συνέχεια όρθια γιατί βρίσκεσαι σε μια φάση της ζωής σου που δυσκολεύει, λόγω του ότι κάνεις κάτι όμορφο, φέρνεις ένα παιδί στη ζωή! Από την άλλη όμως αυτό μπορεί να αποτελέσει και ένα σημείο ώστε να μην κάνουμε αυτή την πρόοδο που θέλουμε. Αν βασιστούμε στο ότι είσαι ανάπηρος, κρατάμε και διατηρούμε το γεγονός ότι είσαι ξεχωριστός. Δηλαδή, θα πρέπει να κάνουμε ειδικές πολιτικές, σχολεία και νόμους για σένα. Δεν είναι αυτός ο στόχος μας. Θέλουμε μια κοινωνία που να είναι φτιαγμένη για όλους. Να έχουμε την κάρτα ως ένα εισιτήριο στα χέρια μας σε αυτό το μεταβατικό στάδιο. Να μην θεσπιστεί και να μείνουμε μόνο σε αυτό.

-Προσωπικά, ως ευρωβουλευτής, ποια εμπόδια είχατε να αντιμετωπίσετε, που σχετίζονται με την αναπηρία; Θεωρείτε πως οι άνθρωποι με αναπηρίες είναι πιο δύσκολο να εμπλακούν με την πολιτική; 

-Όταν ξεκίνησα τον προεκλογικό μου αγώνα έπρεπε να κάνω διπλή προσπάθεια. Για να βρεθώ στα ίδια μέρη, να δώσω τους ίδιους αγώνες. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε κάποια στήριξη πριν την 30η Σεπτεμβρίου 2021, όποτε και θεσπίσθηκε ο προσωπικός βοηθός στην ελληνική νομοθεσία. Είχα τη στήριξη της οικογένειάς μου, έπρεπε να συναγωνιστώ συναδέλφους καθώς οι χρόνοι και οι ανάγκες μας είναι αρκετά διαφορετικές. Ήθελα να είμαι δίπλα στους πολίτες. Αυτά είναι τα πρακτικά, τα κατάφερα και είμαι εδώ. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπάρχουν επίσης κάποιες δυσκολίες αφού κάποιοι χώροι δεν είναι ειδικά διαμορφωμένοι για ανθρώπους με αναπηρία. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε και υποστήριξε την ανάγκη μου για προσωπικούς βοηθούς και για αυτό λειτουργώ, αποδίδω, είμαι ενεργός και κάνω τη δουλειά μου όπως τη θέλω. Αν δεν μου τα πρόσφερε αυτά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ήμουν ένας παθητικός ευρωβουλευτής και δεν θα είχα φωνή για αυτούς που είμαι εδώ να εκπροσωπώ. Πρέπει να κάνουμε τους χώρους ακόμα πιο προσβάσιμους. Εν κατακλείδι, οι ανάπηροι πρέπει να συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης. Να συμμετέχουν και στην εκλογή, να γίνονται δάσκαλοι, πολιτικοί, οικογενειάρχες. Να έχουν τη ζωή και την επιλογή που έχουν ονειρευτεί. 

-Η πανδημία ανέδειξε στην επιφάνεια χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία. Όπως για παράδειγμα τον εγκλεισμό. Ταυτόχρονα η πρόσβαση σε ψηφιακά εργαλεία απαραίτητα για την πρόσβαση στην τηλεργασία αλλά και στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήταν περιορισμένα, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη την καθημερινότητά τους. Πιστεύετε πως η τηλεργασία θα πρέπει να καθιερωθεί για τους ανθρώπους με αναπηρία, ούτως ώστε να έχουν ισότιμες ευκαιρίες στην εργασία; 

-Είδαμε ότι στην πανδημία οι πιο ευάλωτοι άνθρωποι, αυτοί που πλήγηκαν περισσότερο ήταν αυτοί που έμεναν σε ιδρύματα. Όχι μόνο οι άνθρωποι με αναπηρία αλλά και οι ηλικιωμένοι. Αυξημένοι θάνατοι και σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία. Καταφέραμε να κρατήσουμε εκατομμύρια θέσεις εργασίας ανοιχτές. Είχαμε μια αύξηση των ψηφιακών εργαλείων που πρέπει να σκεφτούμε πως θα ενσωματωθούν στη μετα-covid εποχή ώστε να κρατήσουμε την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Η τηλεργασία εν μέρει μπορεί να βοηθήσει στην ενσωμάτωση των ανθρώπων με αναπηρίες στην αγορά εργασίας και να αυξήσει το ποσοστό συμμετοχής τους. Χρειάζεται ωστόσο να προσέξουμε ώστε να μην γίνει το εμπόδιο και να ενισχυθεί η απομόνωσή τους. Το ζητούμενο δεν είναι να φτιάξουμε προστατευόμενα περιβάλλοντα, αλλά προσβάσιμα περιβάλλοντα. 

Σημαντικό εργαλείο το Ταμείο Ανάκαμψης

-Σε πολλούς τομείς η πρόσβαση των ΑμεΑ έχει βελτιωθεί ωστόσο πολλοί τομείς εξακολουθούν είτε να μην καλύπτονται από κανόνες της ΕΕ είτε να αγνοούν τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Ένας από αυτούς τους τομείς είναι και τα ΜΜΕ, όπου, στις πλείστες των περιπτώσεων, δεν παρέχουν τη δυνατότητα στα άτομα με αναπηρίες να έχουν επιλογή και επαρκή ενημέρωση. Πώς το σχολιάζετε;

-Το ζητούμενο είναι να φτιάξουμε ψηφιακά περιβάλλοντα τα οποία να διαθέτουν άμεσα και εύκολα την πληροφορία. Οτιδήποτε χτίζεται ψηφιακό πρέπει να σέβεται τα πρωτόκολλα προσβασιμότητας των αναπήρων. Το ίντερνετ για όλους είναι εκ των ων ουκ άνευ. Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε προσβάσιμα ψηφιακά περιβάλλοντα για όλους. Δεν μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονα κράτη μέλη χωρίς προσβάσιμες ειδήσεις. Ο ταυτόχρονος υποτιτλισμός, η απλοποίηση της πληροφορίας. Αν ακολουθήσουμε τα ψηφιακά πρότυπα για προσβάσιμες ιστοσελίδες, ναι μεν μπορεί να είναι πιο ακριβά αλλά στο κάτω – κάτω αυξάνεται και το καταναλωτικό κοινό με μία απλή κίνηση.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Η ΚΥΠΡΟΣ

-Είστε πολύ αγαπητός στην Κύπρο. Ποια είναι η σχέση σας με την Κύπρο και τους Κύπριους συναδέλφους;

-Νιώθω οικογένειά μου την Κύπρο, τους Κύπριους αδέλφια μου. Έχουμε ίδιες σκέψεις και ανάγκες, οι Κύπριοι είναι φιλόξενοι, ζεστοί άνθρωποι. Έχω επισκεφθεί την ΕΛΔΥΚ και επίσης στηρίζω το έργο της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδήλωτων και Αγνοουμένων. Όσον αφορά τις σχέσεις μου με Κύπριους συναδέλφους, με τον Λουκά Φουρλά είμαστε και οι δύο πλήρη μέλη της Επιτροπής Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συνεργαζόμαστε πολύ στενά. Ο Λουκάς είναι φίλος, ένας αυθεντικός και διαυγής άνθρωπος. Χτίσαμε αυτή τη φιλία σταδιακά, προερχόμενοι από μη πολιτικούς κόσμους, για να υπηρετήσουμε τον άνθρωπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πορευόμαστε μαζί για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα για τις ανάγκες των πολιτών σε καθημερινό επίπεδο. Με προσκάλεσε στην Κύπρο σε μία εκδήλωση με εξαιρετικούς καλεσμένους και πλήθος κόσμου και μιλήσαμε για την αναπηρία. Μοιραζόμαστε πολλά κοινά πράγματα με την Κύπρο και έχω πολύ ισχυρούς δεσμούς. 

Πηγή: philenews.com

• Ετικέτες ΑΜΕΑ, Στέλιος Κυμπουρόπουλος