Όλοι μας ονειρευόμαστε. Ονειρευόμαστε συνειδητά, ονειρευόμαστε ασυνείδητα. Ονειρευόμαστε στον ύπνο και στον ξύπνιο μας. Έχουμε όμορφα όνειρα και σκληρούς εφιάλτες. Ονειρευόμαστε, πλάθοντας ζωντανές, ρεαλιστικές ή και υπερφυσικές εικόνες μέσα στις οποίες παίζουμε κάποιον ρόλο. Μα ονειρεύονται όλοι με βάση την αίσθηση της όρασης;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, τι όνειρα βλέπουν οι τυφλοί; Αν και πώς ονειρεύονται; Η απάντηση σε αυτό, είναι σχετικά απλή. Ονειρεύονται όπως ακριβώς ζουν.
Πώς ονειρεύονται οι τυφλοί;
Σύμφωνα με ειδικούς, τα όνειρα των ανθρώπων που έχουν φυσιολογική όραση χαρακτηρίζονται από πολύ έντονες εικόνες ενώ τα ακουστικά ερεθίσματα παίζουν μικρό ρόλο και οι άλλες αισθήσεις, όπως η γεύση και η όσφρηση, είναι σχεδόν απούσες. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως για τους ανθρώπους χωρίς όραση ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, ονειρεύονται χωρίς εικόνα. Αυτό βέβαια εξαρτάται πάντα από το πότε έχασαν την όρασή τους. Οι εκ γενετής τυφλοί δεν βλέπουν καθόλου εικόνες στα όνειρά τους. Η σύνθεση του κάθε ονείρου τους γίνεται από ήχους, μυρωδιές σε συνδυασμό με την αίσθηση της αφής. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που έχασαν την όρασή τους στη διάρκεια της ζωής τους, έχουν τη δυνατότητα να δουν εικόνες, τις οποίες η μνήμη τους έχει αποτυπώσει, αν και η συχνότητα και η ευκρίνεια τους μειώνονται με τον καιρό. Ίσως, μερικές φορές να δημιουργούν και εικόνες με τη φαντασία τους αλλάζοντας τα όσα έχουν ήδη δει. Όσοι δε, χάνουν την όραση τους πριν από τα πέντε τους χρόνια σπανίως ονειρεύονται με εικόνες.
Οι έρευνες έδειξαν…
Δανοί ερευνητές κατέγραψαν τα όνειρα πενήντα εθελοντών, άλλοι από τους οποίους ήταν τυφλοί εκ γενετής, άλλοι έχασαν την όρασή τους κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ζωή τους και άλλοι είχαν φυσιολογική όραση. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι τυφλοί είχαν τετραπλάσια συχνότητα ονείρων σχετιζόμενων με την γεύση σε σύγκριση με τους βλέποντες. Ακόμα, οι εκ γενετής τυφλοί είχαν τριπλάσια όνειρα με μυρωδιές σε σύγκριση με τους έχοντες όραση. Το 93% των εκ γενετής τυφλών θυμόταν διαλόγους ή ήχους και όσοι έχασαν την όρασή τους αργότερα είχαν μικτά αποτελέσματα (όσο περισσότερα χρόνια είχαν ζήσει με όραση τόσο πιο πολύ έμοιαζαν στη σύσταση των ονείρων των ατόμων με φυσιολογική όραση). Το πιο ενδιαφέρον όμως εύρημα της έρευνας ήταν σχετικό με το περιεχόμενο των ονείρων τους. Οι τυφλοί είχαν σε ποσοστό 25% εφιάλτες έναντι του 6% του πληθυσμού των βλεπόντων. Αυτό αποδόθηκε στο ότι αισθάνονται ούτως ή άλλως πιο εκτεθειμένοι σε απειλές -κυρίως σε κοινωνικό τομέα-.
Τα όνειρα του Dragisa Drobnjak
Ο Dragisa Drobnjak, εργαζόμενος στον Σύνδεσμο Τυφλών της Σερβίας ως νομικός διαχειριστής, έχασε την όρασή του στην ηλικία των έντεκα ετών, όταν εξερράγη μια ξεχασμένη βόμβα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο ίδιος δήλωσε:
Τα όνειρά μου χωρίζονται σε τρεις φάσεις: η πρώτη διήρκεσε μέχρι τα 11 μου. Μέχρι τότε, ονειρευόμουν με όλες μου τις αισθήσεις: όραση, ακοή, αφή. Όταν έχασα την όρασή μου, είχα δύο είδη ονείρων. Το ένα ήταν έγχρωμα όνειρα, με ανθρώπους, αντικείμενα και τόποι που είχα δει οπτικά στο παρελθόν. Ο άλλος τύπος συνδεόταν με όσα γνώρισα αργότερα στη ζωή μου· αυτά τα ονειρευόμουν σαν κάτι που άκουσα ή ένιωσα, για παράδειγμα, τη φωνή κάποιου ή πώς κάναμε χειραψία με ένα άτομο ή πώς με χτυπούσε στην πλάτη. Σε αυτά τα όνειρα, το άτομο δεν φοράει σκούρο μπλε ή γκρι σακάκι. Αυτά τα λεγόμενα μεικτά όνειρα διήρκεσαν για αρκετά χρόνια και σταδιακά εκείνα τα «πρώτα» έγχρωμα όνειρα εξαφανίστηκαν μέχρι που έφυγαν εντελώς.
Τους πρώτους μήνες ή τα πρώτα χρόνια μετά το ατύχημά μου, συχνά ονειρευόμουν μια έκρηξη ή ένιωθα τον φόβο της έκρηξης ακριβώς λίγο πριν να ξυπνήσω. Δεν ονειρευόμουν το ίδιο το ατύχημα, αλλά διάφορα γεγονότα που καταλήγουν σε έκρηξη και μετά συνήθως ξυπνάω.
Πηγή: maxmag.gr
Αφήστε μια απάντηση